نگار علی- دی‌ماه ۱۴۰۲، ماهی بود که اینترنت همراه در ایران نه فقط گران‌تر شد، بلکه وارد مرحله‌ای تازه از آزمون اعتماد عمومی شد. وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در اقدامی رسمی، با افزایش ۳۴ درصدی تعرفه اینترنت همراه موافقت کرد؛ اپراتورهای همراه قبل از تصویب افزایش ۳۴ درصدی تعرفه اینترنت در نامه‌ای به رییس جمهور وقت خواستار افزایش صددرصدی تعرفه‌ها شده بودند. افزایش ۳۴ درصدی صرفاً یک تصمیم اقتصادی نبود، بلکه بها شرط و شروطی همراه شد که در مرکز آن، وعده بهبود کیفیت خدمات قرار داشت. عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات، در همان روزها به صراحت اعلام کرد: افزایش قیمت تنها در صورتی مشروعیت دارد که اپراتورها گام‌های عملی برای ارتقاء شاخص‌های کیفی بردارند. به‌دنبال این موضع‌گیری، اپراتورها در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی حاضر شدند و تعهدنامه‌ای رسمی را امضا کردند؛ تعهدی که در آن آمده بود باید تا پایان سال ۱۴۰۳، پوشش نسل چهارم در کشور به ۹۶ درصد برسد، نسل پنجم تا سقف ۱۰ درصد توسعه یابد و سرعت اینترنت نیز طی شش ماه، دست‌کم ۳۰ درصد افزایش پیدا کند. این تعهدات نه فقط شفاهی، بلکه به عنوان بندهایی .. ... ادامه مطلب